Testosteron może pomóc niektórym pacjentom chorym na serce

Suplementy z testosteronu mogą poprawić jakość życia pacjentów, których dotyczą niektóre choroby serca. Tak stwierdzili ostatnio naukowcy, którymi kierował doktor Justin Ezekowitz. Badacze ci, w swoich pracach posłużyli się plastrami i zastrzykami z testosteronem, które poprawiły umiejętności oddychania i zdolności do ćwiczeń u ludzi z niewydolnością serca, czyli z chroniczną dolegliwością, która charakteryzuje się tym, że serce nie jest w stanie pompować wystarczającej ilości krwi do reszty ciała. Badanie zostało opublikowane w przeglądzie specjalistycznym Circulation Heart Failure.

Większość uczestników tego badania była mężczyznami, ale badacze przypuszczają, że rezultaty te można również przełożyć na kobiety, choć dawki testosteronu powinny być mniejsze.

Niektórzy z pacjentów z niewydolnością serca w dalszym ciągu mają objawy, nawet po standardowych terapiach, polegających na przyjmowaniu leków, takich jak beta-blokery oraz inhibiotry ACE, mówi doktor Justin Ezekowitz. A niezdolność do ćwiczeń to jeden z flagowych objawów.

Fizycznie nie są oni w stanie chodzić tak szybko albo tak daleko jakby chcieli i jakby mogli, gdyby byli zdrowi. A testosteron wydaje się naprawdę obiecującą terapią, która może poprawić wydolność pacjentów z niewydolnością serca, podsumowuje doktor Justin Ezekowitz.

Aczkolwiek, zastrzegają od razu naukowcy, pacjenci nie powinni zaczynać posługiwać się suplementami testosteronu w oparciu o wyniki tego badania, ponieważ jak zwykle są potrzebne dodatkowe badania, które potwierdzą te rezultaty, a także pozwolą stwierdzić, która metoda – plastry, zastrzyki, a może coś jeszcze – jest najlepsza w dostarczaniu testosteronu do organizmu.

Testosteron i niewydolność serca

Doktor Justin Ezekowitz przeanalizował dane z czterech wcześniejszych badań, gdzie uczestnicy zażywali albo testosteron, albo placebo, przez 12 - 52 tygodnie. W sumie, w badaniach tych wzięło udział 200 pacjentów. Średnia wieku wynosiła 67 lat, a 84% było płci męskiej.

Pacjenci również zażywali leki, które klasycznie są przepisywane w przypadku niewydolności serca. W czasie sześciominutowego testu spaceru, pacjenci zażywający testosteron zaszli średnio o 54 metry dalej niż pacjenci zażywający placebo. Jest to naprawdę wielki postęp w porównaniu do tego, co zazwyczaj osiągają pacjenci na bieżących terapiach standardowych.

Co więcej, u uczestników badań zażywający testosteron również stwierdzono większe zużycie tlenu na minutę. Jest to pomiar znany jako V02 max i generalnie świadczy on o formie fizycznej danej osoby.

Natomiast, nie stwierdzono żadnych skutków ubocznych, które można by przypisać testosteronowi.

Jak to działa?

Jak przypuszcza doktor Justin Ezekowitz, testosteron może pomagać pacjentom nie dlatego, że bezpośrednio wpływa na serce, ale dlatego że namierza tkanki peryferyczne, takie jak mięśnie szkieletowe.

Już wcześniejsze badania wykazały, że ten męski hormon płciowy rozszerza naczynia krwionośne, tym samym sprawiając, że więcej krwi dociera do tkanek peryferycznych. Co więcej, testosteron może również zwiększać poziomy hemoglobiny, czyli składnika czerwonych krwinek, który transportuje tlen.

Aczkolwiek, potrzebne są dodatkowe badania, które pozwolą określić w jaki dokładnie sposób działa testosteron na pacjentów z niewydolnością serca.

Wcześniejsze badanie nad starszymi mężczyznami musiało zostać przerwane, ponieważ pojawiło się ryzyko incydentów sercowych. Aczkolwiek, tamto badanie nie obejmowało pacjentów z niewydolnością serca, a także posługiwało się większymi dawkami testosteronu.

Kolejne badania powinny również określić jakie są długoterminowe efekty terapii testosteronowej. Wcześniejsze prace bowiem odkryły, że istnieje powiązanie między wysokimi dawkami testosteron a większą zachorowalnością na raka prostaty.

I także w obecnym badaniu, mówi doktor Justin Ezekowitz, stwierdzono niewielki wzrost poziomu PSA pośród mężczyzn, którzy zażywali testosteron. A wysokie poziomy PSA są związane z rakiem prostaty. Krótko mówiąc, pacjenci leczeni testosteronem powinni być badani w kierunku zmian poziomów PSA.