Szczątki mamuta potwierdzają obecność człowieka w Ameryce ponad 14 000 lat temu

Badacze amerykańscy i duńscy opublikowali swoje prace w przeglądzie naukowym Science, w których przedstawiają kopalne szczątki mastodonta, precyzyjnie datowane, odkryte w stanie Waszyngton, w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku.

Dodatkowo, badacze przedstawiają broń paleolityczną, która zwierzę to zabiła: - 14 000 lat, co potwierdza niektóre teorie, dotyczące zaludnienia Ameryki.

Odkryte w latach 1970, w miejscowości Manis, w stanie Waszyngton (zachód Stanów Zjednoczonych), szczątki kopalne mastodonta – który był kuzynem mamuta – z końcówką włóczni, która tkwiła w żebrze, podzieliły świat naukowy, odnośnie epoki tego polowania.

Blisko trzydzieści lat później, zespół naukowców, którym kierował Michael Waters, archeolog z Uniwersytetu A&M w stanie Teksas, we współpracy z zespołem, którym kierował profesor Eske Willerslev, z Uniwersytetu w Kopenhadze (Dania), skończył z tymi wątpliwościami, dzięki datowaniu węglem radioaktywnym, a także analizom genetycznym i molekularnym szkieletu mastodonta i broni, która go zabiła.

Okazało się, że szczątki te mają około 14 000 lat. Dzięki tym badaniom, stwierdzono dwa fakty: jeden potwierdza obecność łowców w Ameryce Północnej w tej epoce, o czym już mówiły wcześniejsze prace, które przeprowadził profesor Eske Willerslev na innych szczątkach kopalnych zabitych zwierząt, odkryte w tym regionie świata.

Datowanie to definitywnie więc pogrzebało wcześniejsze teorie, przeważające jeszcze w tych ostatnich latach, według których człowiek z kultury określanej jako Clovis, który pojawił się nieco później, (13 000 lat temu), miał być pierwszym mieszkańcem tego regionu, wyjaśnia jeszcze profesor Eske Willerslev.

Ludzie z kultury Clovis mieli być przodkami wszystkich populacji Indian północnoamerykańskich.

Z drugiej strony, datowanie to potwierdza również konkluzje rzędu ekologicznego, które już zostały wyciągnięte przez inne zespoły badacze, na podstawie badań nad grzybami-pasożytami z paleolitu, obecne w odchodach dawnych wielkich zwierząt roślinożernych – te ostatnie, a przede wystkim mastodonty i mamuty, miały nie wyginąć gwałtownie, jakieś 12 000 lat temu, pod wpływem polowań, jakie robili na nie ludzie.

Polowania te, które zaczęły się 14 000 lat temu, oznaczałyby znacznie powolniejsze wymieranie tych zwierząt, pogorszone jeszcze przez zmiany klimatyczne i inne czynniki środowiskowe.