Śmiertelne zagrożenia dla osób po krwotoku podpajęczynówkowym

Niezwykle istotne dla osób, które przeżyły krwotok podpajęczynówkowy (SAH), jest unikanie palenia, dbanie o ciśnienie i poziom cholesterolu. Niezależnie od wieku są to główne czynniki zwiększające ryzyko śmiertelności w tej grupie, wyjaśnia Miikka Korja z HUCH's Neurosurgery Department pracująca wraz z profesorem Jaakko Kaprio z University of Helsinki's Hjelt Institute.

Badania przeprowadzone wspólnie przez University of Helsinki (HUCH) i Finnish National Institute for Health and Welfare, analizowały wskaźnik śmiertelności wśród pacjentów, którzy cierpieli na SAH. Skupiono się również na przyczynach zgonów.

Badani byli Finowie w wieku 25 i 74 lat, którzy uczestniczyli w narodowych badaniach FINRICH, pomiędzy 1974 a 2007 rokiem.

Spośród 64 tysięcy Finów, 437 zachorowało na krwotok podpajęczynówkowy w czasie, kiedy były przeprowadzane badania, a 233 z nich nadal żyło jeszcze rok po krwotoku. Badania kontynuowano do końca 2009, a średni czas ich trwania wynosił 8,6 lat. 

Spośród 233 badanych żyjących rok od krwotoku, 88 z nich, to jest 37,8 %, zmarło do czasu zakończenia badań w 2009 roku.

Śmiertelność w tej grupie była w przybliżeniu dwukrotnie wyższa, niż wśród reszty populacji w tym samym wieku i tej samej płci. Badania wykazały, że krwawienia bądź urazy wewnętrzne przyczyniły się do śmierci pacjentów.

Ryzyko zgonu zwiększają takie czynniki jak palenie papierosów, wysoki poziom cholesterolu i wysokie ciśnienie skurczowe, zdiagnozowane jeszcze przed krwotokiem.

Porównując wskaźnik śmiertelności osób, które przeżyły krwotok podpajęczynówkowy, ze wskaźnikiem zgonów reszty populacji z niskim ciśnieniem krwi, niskim poziomem cholesterolu i niepalącej, stwierdzamy, że wskaźnik zgonów wzrasta o 31 osób na sto w skali rocznej, mówi Korja.

Mówiąc innymi słowami, jeśli 20 ze 100 niepalących osób o niskim poziomie cholesterolu i niskim ciśnieniu krwi umrze w przeciągu 10 lat, to wskaźnik śmiertelności dla osób po krwotoku wynosił będzie 51, dodaje.

Zmniejszanie czynników ryzyka i prewencja naczyniowo-mózgowych zagrożeń, może zapobiec przedwczesnej śmierci osób po krwotoku. Badacze podkreślają konieczność poświęcania większej uwagi czynnikom ryzyka mogącym powodować śmierć u pacjentów po krwotoku. 

Styl życia i zagrożenia powinny zostać omówione z pacjentami, gdyż są tak samo istotne jak leczenie choroby, twierdzi Korja.

Badania potwierdziły, że zachorowalność na SAH jest związana ze stylem życia, a nie indywidualnymi czynnikami, takimi jak geny.

Zmiana stylu życia może zredukować zagrożenie krwotokiem podpajęczynówkowym, jak również zmniejszyć śmiertelność wśród osób, które już go przeżyły, podsumowuje prof. Kaprio.