Składnik ostrego sosu alternatywą dla chirurgicznej walki z otyłością

Według badań przeprowadzonych przez Brigham and Women's Hospital (BWH), składnik, który nadaje ostremu sosowi pikantny smak, może w przyszłości odegrać rolę w zwalczaniu nadwagi.

Ali Tavakkoli, doktor medycyny z Oddziału Chirurgii BWH, wraz ze swoim zespołem opublikował badania, których celem było odpowiedzenie na pytanie, czy dwa zabiegi operacyjne: deaferentacja nerwu błędnego (podczas której stosuje się kapsaicynę, składnik odpowiedzialny za ostry smak papryki chili) oraz wagotomia mogą przyczynić się do spadku wagi oraz redukcji ryzyka chorób związanych z otyłością, przy jednoczesnym zmniejszeniu efektów ubocznych w stosunku do stosowanych obecnie metod chirurgii bariatrycznej.

Wyniki badań ukazały w majowym numerze Digestive Diseases and Sciences wraz ze wstępnym artykułem Ewarda A. Foxa, doktora filozofii z Purdue University.

Po przetestowaniu zabiegów w warunkach laboratoryjnych, naukowcy odkryli, iż wagotomia znacznie obniża zarówno całkowitą ilość tkanki tłuszczowej, jak i tkanki tłuszczowej trzewnej, która wypełnia przestrzenie pomiędzy narządami jamy brzusznej. Deaferentacja nerwu błędnego również redukuje te tłuszcze, lecz w mniejszym stopniu. Zdaniem naukowców jednak, poziom tej redukcji jest również nadzwyczajny.

„Redukcja tkanki tłuszczowej trzewnej jest szczególnie ważna”, wyjaśnia Tavakkoli. „Wysoki poziom tkanki tłuszczowej trzewnej jest wskaźnikiem otyłości oraz związanych z nią chorób, takich jak cukrzyca. Utrata tkanki tłuszczowej trzewnej w wyniku deaferentacji nerwu błędnego uwydatnia potencjał tego zabiegu.”

Wagotomia polega na usunięciu nerwu błędnego, który przesyła informacje pomiędzy jelitami i mózgiem. Podczas deaferentacji natomiast, destrukcji ulegają tylko konkretne jego włókna. W tym celu wykorzystywana jest kapsaicyna, która niszczy włókna nerwowe wysyłające sygnały z jelit do mózgu, pozostawiając włókna wysyłające informacje w odwrotnym kierunku (od mózgu do jelit) nienaruszonymi.

Spośród dwóch analizowanych zabiegów, to deaferentacja nerwu błędnego wiążę się z mniejszą liczbą skutków ubocznych.

Naukowcy zgadzają się, iż zagadnienie wymaga nadal wielu badań nad tym, czy zabiegi te mogą być przeprowadzane na ludziach oraz czy kapsaicyna może być aplikowana bezpośrednio do włókien ludzkiego nerwu błędnego. Niemniej jednak, wyniki badań stanowią obietnicę tego, co przynieść może przyszłość.

„Ze względu na zwiększające się zapotrzebowanie na operacje, które redukują wagę i choroby związane z otyłością, zabiegi, które pozwolą osiągnąć sukces w mniej inwazyjny sposób, staną się coraz bardziej znaczące,” twierdzi Tavakkoli. „Jest to ważna i rozwojowa dyscyplina chirurgiczna, zwłaszcza biorąc pod uwagę fakt, iż wskaźnik zachorowań na cukrzycę wzrasta w skali światowej, a ludzie starają się znaleźć skuteczne terapie w walce z tą epidemią.”

Powyższe badania wspierane były przez Harvard Clinical Nutrition Center, Berkeley Fellowship and George Herbert Hunt Travelling Fellowship oraz Nutricia Foundation Fellowship.