Lek alemtuzumab w sposób znaczący zredukował ataki stwardnienia rozsianego u pacjentów chorujących od dłuższego czasu. Wystarczyła zaledwie jedna dawka na rok tego specyfiku. Badanie zostało przedstawione na corocznym spotkaniu Amerykańskiej Akademii Neurologii, American Academy of Neurology.
Doktor Jeffrey Cohen, profesor neurologii w klinice Cleveland Clinic Lerner College of Medicine of Case Western Reserve University, mówi: poziom corocznych nawrotów choroby został zredukowany o 49% pośród pacjentów zażywających alemtuzumab, który był podawany raz w roku (w postaci pięciodniowego wlewu, a następnie jako 3-dniowe leczenie w drugim roku terapii), w porównaniu do pacjentów, którzy byli leczenie inferferonem beta 1a (Rebif) trzy razy w tygodniu.
Jak działa nowy lek?
Jak stwierdza doktor Jeffrey Cohen, alemtuzumab namierza komórki CD52, które powodują wyczerpanie komórek B oraz limfocytów T. Jak uważają naukowcy, to właśnie te komórki wpływają na czynniki związane ze stwardnieniem rozsianym.
Naukowcy do swojego badania zrekrutowali dorosłych zdiagnozowanych ze stwardnieniem rozsianym cofającym się i nawracającym, którzy doświadczali objawów choroby w ciągu poprzednich 10 lat. Aby zakwalifikować się do tego badania, pacjenci musieli doświadczyć co najmniej dwóch nawrotów choroby w ciągu poprzedniego roku, włączając w to także jeden nawrót w czasie leczenia inferferonem beta albo octanem glatirameru.
Zobacz również:
W ostatecznym rozrachunku, w badaniu udział wzięło 2020 pacjentów, którzy otrzymywali interferon, a także 426 pacjentów, którzy otrzymywali 12 mg alemtuzumabu.
Skutki uboczne nowej terapii
Działania niepożądane dla obu grupa były podobne. Dwa nowotwory zobserwowano pośród osób zażywających interferon i 12 mg alemtuzumabu.
Doktor Jeffrey Cohen powiedział, że nie ma wzorów występowania dla tych nowotworów.
Autoimmunologiczne skutki uboczne na poziomie tarczycy również zostały zaobserwowane: u około 15% pacjentów zażywających alemtuzumab, ale większość została wykryta dzięki kontroli klinicznej i laboratoryjnej.
Ciężkie działania niepożądane były rzadkie.
Alemtuzumab kontra standardowa terapia
Pośród pacjentów otrzymujących alemtuzumab, zanualizowana proporcja ataków choroby wynosiła 0,26 rocznie, w porównaniu do 0,52 rocznie dla tych pacjentów, którzy zażywali interferon.
Po dwóch latach terapii, 85% pacjentów zażywających alemtuzumab było wolnych od nawrotów, w porównaniu do 47% pacjentów na interferonie, powiedział doktor Jeffrey Cohen.
Dodatkowo, ogólny poziom niepełnosprawności odczuwanej przez pacjentów, wynosił 12,7% dla zażywających alemtuzumab po dwóch latach leczenia, w porównaniu do 21,1% dla pacjentów z interferonem.
Dodatkowo, badania metodami obrazowania również wykazały, że leczenie alemtuzumabem jest skuteczniejsze.
Doktor Jeffrey Cohen mówi: alemtuzumab oznacza lepszą równowagę stosunku korzyść/ryzyko dla pacjentów, którzy doznali nawrotów choroby przy wcześniejszych terapiach. Jest to grupa, której zapotrzebowanie na leki było bardzo wysoko niezaspokojone.
Doktor Emmanuelle Waubant, profesor neurologii na uniwersytecie University of California w San Francisco, stwierdza: badanie z całą pewnością jest bardzo obiecujące. Aczkolwiek, lepiej by było, gdybyśmy mieli do wglądu badania przeprowadzone długoterminowo, abyśmy mogli się przekonać, że nie pojawiają się żadne długoterminowe komplikacje autoimmunologiczne.
Komentarze do: Lek przeciwko rakowi skuteczny w SM