Leczenie depresji u młodzieży zapobiega nadużywaniu narkotyków w przyszłości

Naukowcy z uniwersytetu w Durnham w Północnej Karolinie, prowadzący badania dotyczące leczenia depresji u młodych osób, przedstawili pozytywne skutki takich działań. Okazuje się, że leczenie depresji u młodzieży może zapobiegać późniejszym problemom z narkotykami.

Badacze przez pięć lat śledzili losy 200 młodych ludzi z 11 różnych miejsc w Stanach Zjednoczonych. Osoby te uczestniczyły wcześniej w największym jak do tej pory badaniu dotyczącym depresji u młodzieży. Podczas projektu "Treatment for Adolescents with Depression Study" (TADS; 2000-2003) prowadzonym przez Dr Johna Marcha, szefa Wydziału Psychiatrii Dzieci i Młodzieży w Centrum Medycznym Uniwersytetu Duke, badaniom poddano grupę 439 osób, z czego niecała połowa pozostała pod dalszą obserwacją, już po zakończeniu głównego projektu.

U wszystkich uczestników, jeszcze przed rozpoczęciem projektu TADS, zdiagnozowano kwalifikującą się do przeprowadzenia terapii depresję. Oznacza to, że każdy z nich przejawiał przez dłuższy czas co najmniej pięć z symptomów tej choroby, takich jak: depresyjny nastrój, zaburzenia apetytu, snu czy energii, słaba koncentracja, brak poczucia własnej wartości, poczucie bezsensowności, samobójcze myśli i zachowania.

Rozpoczynając udział w projekcie, żaden z badanych nie miał wcześniejszych problemów z alkoholem czy narkotykami.

Do projektu tego zakwalifikowano osoby w wieku od 17 do 23 lat.

Obserwacje prowadzone przez profesora  Johna Curry z Duke University wykazały, że jedynie 10% ze 192 osób, u których depresja ustąpiła po 12 tygodniowej kuracji, sięgnęło później po narkotyki. Podczas gdy wśród młodzieży, której leczenie nie zakończyło się sukcesem, odsetek osób przyjmujących narkotyki wyniósł 25%.

Badacze twierdzą, że to właśnie dzięki medycynie, jak i umiejętnościom nabytym podczas zajęć terapii behawioralnej, młodym ludziom udaje się uniknąć kontaktu z narkotykami. Niezwykle istotną rolę odgrywa tu także proces edukacyjny oraz wsparcie udzielane chorym na depresję podczas kuracji. „Okazało się, że bez względu na zastosowaną metodę leczenia - terapia behawioralna i Prozac, oba te czynniki razem albo z użyciem placebo - jeżeli badani zareagowali w przeciągu 12 tygodni, było mniej prawdopodobne, że podpadną w problemy z narkotykami” – stwierdził prof. Curry.

Raport z badania "Onset of Alcohol or Substance Use Disorders Following Treatment for Adolescent Depression" (2004-2008) wskazuje na marihuanę jako najczęściej wybierany przez uczestników badania narkotyk (sięgało po nią 76% osób); inne narkotyki zażywane przez badanych to kokaina oraz różnego rodzaju opiaty i środki halucynogenne.

O ile naukowcy odkryli powiązanie między skutecznym leczeniem depresji a problemem z narkotykami, o tyle powyższa prawidłowość nie ma zastosowania w przypadku nadużywania alkoholu. Badacze nie potrafią jednoznacznie określić dlaczego tak jest. Niemniej jednak profesor Curry uważa, iż jest to związane z szeroko rozpowszechnionym zwyczajem spożywania alkoholu pośród młodychl ludzi z tego przedziału wiekowego.

„Można zauważyć, że nadużywanie alkoholu jest bardzo powszechne wśród ludzi w tym wieku i istnieje potrzeba wielu działań profilaktycznych i edukacyjnych skierowanych do studentów, aby uniknęli pijaństwa czy, w późniejszym okresie, początków alkoholizmu" - zauważa profesor Curry.

Uważa on także, że nadużywanie alkoholu doprowadziło do nawrotu depresji u niektórych uczestników badania - „Po pokonaniu depresji, niemal połowa młodzieży pozostawała w dobrej formie przez cały pięcioletni okres obserwacji, ale druga część doświadczyła nawrotu choroby. Zauważyliśmy, że wśród tych, którzy mieli zarówno nawroty depresji, jak i problemy z alkoholem, to właśnie te drugie pojawiały się najpierw.”

Profesor Curry i współautorka projektu profesor Susan Silva uważają, że aby w pełni zrozumieć problemy depresji i stosowania różnego rodzaju używek przez młodzież, potrzeba jeszcze wielu badań. Zauważają oni, że spośród uczestników ich projektu, relatywnie mała grupa sięgnęła po narkotyki czy alkohol. Dostrzegają oni również problem braku grupy porównawczej, którą stanowiliby uczestnicy nie cierpiący na depresję. Uniemożliwia to jednoznaczne powiązanie choroby ze skłonnością do nadużywania alkoholu i narkotyków.

Wyniki badań ukazały się w kwietniowo-majowym wydaniu „Journal of Consulting and Clinical Psychology”