Niezwykłe odkrycie! Jad żmii zwalczy z czerniaka złośliwego!

Wysoka odporność czerniaka złośliwego na różne cząsteczki stosowane podczas chemioterapii zachęca naukowców do poszukiwania nowych medycznych rozwiązań na drodze eksperymentów. Od wielu lat uwaga badaczy skupia się na szczególnych właściwościach jadu pewnych bliskowschodnich węży. Ostatnie badania precyzują potencjalne zastosowanie tego zaskakującego leku.

Odkrycia naukowe pokazują, że jadowite węże mogą okazać się sprzymierzeńcami człowieka.

Ostatnie prace Inserm rzuciły światło na wyjątkowe przeciwbólowe właściwości jadu czarnej mamby. Teraz nadeszła kolej na innego przedstawiciela żmij, który może zaoferować swoje usługi medycynie.

Jadowita żmija walczy z czerniakiem

Eristicophis macmahoni, pochodząca ze strefy granicznej między Iranem, Afganistanem i Pakistanem, posiada jad, który reaguje w organizmie na kilku poziomach.

Jeden z jego składników chemicznych, eristostatina, zakłóca krzepnięcie krwi przyśpieszając jej utratę u ugryzionej ofiary. Sposób działania tej proteiny jest znany: przytwierdza się ona do powierzchni płytek krwi zaburzając proces krzepnięcia.

Tymczasem ta agresja nie pozostaje bez odpowiedzi organizmu. Limfocyty T, białe globulki pochodzące z grasicy, nie zaprzestają prób naprawienia szkód i zniszczenia obcych komórek.

Niestety ilości szkodliwej substancji wprowadzone podczas ukąszenia przekraczają zdolności bojowe organizmu.

Według licznych badań prowadzonych od połowy lat ’90, proteiny, które nieuchronnie przyciągają płytki krwi, posiadają quasi-bliźniaki wokół czerniaka.

Od 1998 roku prowadzi się eksperymenty na myszach dotkniętych czerniakiem.

Dodając do istniejących terapii małe ilości eristostainy, naukowcy osiągnęli drastyczną redukcję proliferacji komórek nowotworowych w płucach i wątrobie.

W celu określenia przypadków, w których taka terapia mogłaby zostać zrealizowana, naukowcy z uniwersytetu w Delaware oszacowali z mikrometrycznym rygorem istniejące interakcje między molekułami i 6 typami czerniaka.

Wyniki ich badań zostały opublikowane w styczniu 2013 roku w przeglądzie Toxicon.

Naukowcy użyli szczególnego mikroskopu stworzonego, żeby rozdzielić zgrupowane komórki przy jednoczesnym ustaleniu siły, jaka została do tego użyta.

Początkowa hipoteza zakładała tylko jeden typ powiązań, a odkryto, że w rzeczywistości mamy do czynienia z 4 rodzinami interakcji. To podwójne odkrycie otwiera nowe możliwości i potwierdza status eristostatiny jako leku przeciwko czerniakom złośliwym różnego typu.