Ból widać w oczach

Chodzi tutaj o odruch ciała ludzkiego, który został właśnie przestudiowany w laboratorium. Okazuje się, że po stymulacji świetlnej, średnica i zwężanie się źrenicy oka są bardzo zmienne, w zależności od zewnętrznych bodźców, takich jak ból. Nawet pod znieczuleniem ogólnym stymulacja układu sympatycznego spowoduje pewne zmiany w średnicy i zwężaniu się źrenicy, odkryli naukowcy.

W ramach swoich prac laboratoryjnych, badacze z instytutu INSERM zadali sobie pytanie: Czy ta właściwość ciała ludzkiego może być wykorzystywana do mierzenia bólu u ludzi świadomych, ale niezdolnych do komunikowania się z otoczeniem?

Eksperymentem kierował anestezjolog Jean Guglieminotti. Badacze sfilmowali 26 pacjentek w trakcie porodu, przed i po otrzymaniu znieczulenia zewnątrzoponowego, które doświadczały bądź nie skurczów macicy.

Amplituda odruchów źrenicy po stymulacji świetlnej, tak samo jak jej średnica, były znacząco skorelowane z intensywnością bólu odczuwanego przez każdą rodzącą.

Jednakże, wartość, która pozwala zidentyfikować cierpienie, jest inna dla każdego pacjenta. Oznacza to, że zmiana parametrów fizjologicznych w czasie pozwoli określić ewolucję bólu.

Jean Gulgielminotti wyjaśnia: - Potrzebujemy narzędzia, które pozwoli obiektywnie ocenić ból u pacjenta. Niezależnie od jego subiektywnego odczucia. Zazwyczaj pacjenci są proszeni o sklasyfikowanie bólu w skali od 1 do 10. Ale w momencie, kiedy nawet nie mamy kontaktu z pacjentem, trzeba ocenić ból na podstawie zachowania pacjenta.

Odkrycia wynikające z tego badania powinny pozwolić na otoczenie lepszą opieką chorych przebudzających się po operacjach oraz ludzi w śpiączce. Wyniki jednak trzeba potwierdzić w licznych, rzeczywistych sytuacjach, aby przekonać się, w jakich przypadkach klinicznych ocena bólu według zachowania źrenicy jest wiarygodna.